- icad
- is. <ər.> Vücuda gətirmə (gətirilmə), yoxdan var etmə (edilmə), yaratma (yaradılma), düzəltmə (düzəldilmə); ixtira (etmə), kəşf (etmə). Radionun icadı. Telefonun icadı. Hürufatın icadı. Yeni icad (yeni çıxmış şey, yeni ixtira). // Uydurma. O necə xəstəlikdir, – dedim, – kimin icadıdır? M. C.. İcad etmək (eləmək) – vücuda gətirmək, yoxdan var etmək, yaratmaq. Parlaq günəşin həsrəti ruyinlə gözümdən; Qanyaş axıdıb Dəclələr icad edərəm mən. H. x.. // İxtira etmək. Mən sizin üçün lap təzə bir xörək icad eləmişəm. Mol. Nəsr.. O hansı elmdir ki, icad etdi telefonu? M. M.. Yəqin bu ekskavatoru icad edənlər onun ağırlığını, həcminin iriliyini nəzərə alaraq, onunla yükləmək mümkün olmadığını düşünmüşlər. Ə. S.. // Uydurmaq, düzəltmək. <İblis:> Bir qazi olub gah edərim fitnələr icad. H. C.. İcad olunmaq (edilmək) – vücuda gətirilmək. . . Övladıma da vəsiyyət edəcəyəm ki, müsəlman dili üçün təzə bir hürufat icad olunmuyunca müsəlmanca bir kəlmə söz də yazmasınlar. C. M.. // Uydurulmaq. Möcüzə adamları aldatmaq üçün icad olunmuşdur. Ç..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.